Lata 90. były erą workowatych strojów, razzmatazz i kilku cudownie utalentowanych graczy — przyjrzymy się bliżej trzem osobom, które zapisały się w historii futbolu.
Zinedine zidan
Zinedine Zidane © Tasnim
Francuz był tak elegancki i pełen wdzięku, że operator Darius Khondji postanowił wytrenować 17 kamer na byłym Galactico w ciągu jednego meczu dla Zidane: portret XXI wieku.
90-minutowy Zidane-a-thon prawdopodobnie nie należy do Netflix i nie można się do niego zrelaksować, ale na Boga jest piękny.
Nie myl wdzięku Zidane'a ze słabością. Był zarówno piękną, jak i bestią. Z piłką u swoich stóp Zizou był hipnotyzujący – znakomity technicznie, nieprawdopodobnie wyważony i zwodniczo szybki.
Pokazywał wszystkie te umiejętności z niepokojącym spokojem, bez względu na to, ilu niedoszłych napastników próbowało wybić go z posiadania piłki.
Choć wydawał się niewzruszony, mierzący 6 stóp i 1 cal rozgrywający miał swoje przyciski, a kiedy zostały uruchomione, przeszedł w pełny Hulk.
Mistrzostwa Świata 2006 odzwierciedlają paradoks sprytu i wściekłości, który gotuje się w Zidane. W wieku 34 lat wrócił z emerytury i został kapitanem Les Bleus do finału z szeregiem inspirujących występów, które przyniosły mu nagrodę gracza turnieju.
Ale w meczu o mistrzostwo Marco Materazzi zranił go tak bardzo, że zareagował uderzeniem głową w klatkę piersiową. Został wyrzucony z boiska, a Włochy podniosły trofeum.
Ale, hej, i co z tego? Wygrał to już w 1998 roku – strzelając dwa gole w finale, kiedy Francja pokonała Brazylię na własnym terenie.
Dwa lata później sięgnął po mistrzostwo Europy i po raz kolejny został zawodnikiem turnieju. Sukces Zidane'a na poziomie klubowym był równie imponujący, ponieważ zdobył wiele ważnych wyróżnień z Juventusem i Realem Madryt.
Sir Alex Ferguson oskarżył kiedyś Zidane'a o przerost formy nad treścią – jeśli strzelenie dwóch bramek w finale mistrzostw świata nie wystarczyło, strzelił też jedną z najwspanialszych bramek wszechczasów dla Realu Madryt w finale Ligi Mistrzów w 2002 roku. Przepraszam Fergie, ale myliłeś się.
Alf z Zidane'em
Ronaldo
Ronaldo © Дмитрий Садовников
Wyobraź sobie zawodnika o atletyzmie Cristiano Ronaldo i umiejętnościach dryblingu Lionela Messiego. Wydaje się nieprawdopodobne, prawda? Jak istota ludzka z takimi nadprzyrodzonymi mocami może być z tego świata? Cóż, u szczytu kariery Ronaldo Luís Nazário de Lima był tą boską bestią.
Mimo kontuzji Brazylijczyk zdobył 350 bramek w klubowej piłce nożnej i 62 w 97 występach dla swojego kraju.
Noszący barwy Cruzeiro, PSV, Interu Mediolan, Realu Madryt, AC Milan i Corinthians Ronaldo zdobył wiele tytułów, ale to jego samotny sezon w Barcelonie i osiągnięcia z reprezentacją Brazylii najlepiej odzwierciedlają jego niezwykły talent.
Po strzeleniu 19 goli w 21 meczach i zdobyciu Pucharu Holandii w sezonie z PSV, w którym występowały kontuzje, dołączył do Barcelony w 1996 roku za rekordowe wówczas 13.5 miliona funtów.
Grając dla Sir Bobby'ego Robsona, zdobył aż 47 bramek w 49 występach, pomagając drużynie zdobyć Puchar Zdobywców Pucharów i Copa del Rey.
Pod koniec 1996 roku, w wieku 20 lat, Ronaldo został najmłodszym piłkarzem, który zdobył tytuł FIFA World Player of the Year. Zdobył ją ponownie w 1997 roku, razem ze Złotą Piłką.
Jego występy podczas tej kampanii były elektryzujące. Wyobraź sobie: pojazd o mocy i budowie amerykańskiego samochodu typu muscle car oraz prędkości i prowadzeniu samochodu wyścigowego F1. Te fizyczne dary zostały uzupełnione umiejętnościami bardziej domowymi na szkolnym boisku i strzałem porównywalnym z armatą.
©David Cornejo
To niewiarygodne, że Barcelona sprzedała Ronaldo do Interu Mediolan w następnym sezonie, gdzie nadal królował jako najlepszy zawodnik na świecie, ale kontuzje zaczęły zbierać swoje żniwo i nigdy nie udało mu się powtórzyć poruszających występów, które zaprezentował w Katalonii i we Włoszech.
Ale wrócił po rozczarowaniu porażką w finale mistrzostw świata w 1998 roku i zagrażającej karierze kontuzji, której doznał w 1999 roku, aby wygrać mistrzostwa świata w 2002 roku, zdobywając Złotego Buta jako najlepszy strzelec z ośmioma bramkami.
Zanim jego kariera dobiegła końca, zanim jego imiennik Cristiano stał się jednym z najlepszych piłkarzy wszechczasów, zanim został wyśmiany na emeryturze za nadwagę, O Fenomeno (Fenomen) był nie do powstrzymania.
Dennis Bergkamp
Dennis Bergkamp 1989
Pętla wideo przedstawiająca wysublimowaną hat-tricka Holendra przeciwko Leicester City w 1997 roku, zatytułowana „Lód”, nie wyglądałaby nie na miejscu w instalacji sztuki współczesnej.
To był gol, który zawierał w sobie unikalny zestaw umiejętności Bergkampa. Inteligencja, zręczny dotyk i niepokojący chłód.
Jeśli jeszcze tego nie widziałeś, „Lodziarz” kontroluje wysokie podanie nad głową od Davida Platta, po czym wykorzystuje drugie uderzenie, by oszukać Matta Elliotta. Trzecim dotknięciem ustawia się, a czwartym wbija piłkę w dach siatki obok Kaseya Kellera.
Istnieje wiele bramek, które można uznać za arcydzieło legendy Arsenalu – ta przeciwko Newcastle z 2002 roku, jego gol przeciwko Bayerowi Leverkusen w tym samym sezonie, gol dla Holandii przeciwko Argentynie na Mistrzostwach Świata 1998, moglibyśmy kontynuować. . Zanim dołączył do Arsenalu w 1995 roku, gdzie zakończył karierę w 2006 roku, wychowywał się w słynnej akademii Ajaxu, aw 1986 roku zadebiutował u legendarnego Johana Cruyffa.
Denis Bergkamp ©nicksarebi
Po wygraniu wszystkiego, co było do wygrania w Holandii, dołączył do Interu Mediolan w 1993 roku za 7.1 miliona funtów. Bergkamp nie mógł osiedlić się we Włoszech i po dwóch sezonach przeniósł się do północnego Londynu w ramach transakcji wartej 7.5 miliona funtów – transfer, który pomógł przekształcić klub.
Kiedy Arsene Wenger został mianowany menadżerem w 1996 roku i uczynił Holendra punktem kulminacyjnym swojego ataku, kładąc nacisk na dynamiczną piłkę nożną z posiadaniem piłki, Bergkamp wyszedł na swoje.
Połączył zwycięską mentalność z wyjątkowymi umiejętnościami technicznymi, które poprowadziły Kanonierów do sukcesu podczas 11 pełnych trofeów sezonów w północnym Londynie.
Bergkamp przejdzie do historii jako jeden z najlepszych graczy w historii Premier League.
Jeśli podobał Ci się ten post, przeczytaj nasz Ulubieni gracze z lat 80.
Chce dowiedzieć się więcej O Varso Invest Coaching Coerver? Zarejestruj się poniżej, aby zostać dodanym do naszej listy mailingowej.
[mc4wp_form id = ”3495 ″]
